..نمي دونم چي ،اما كم كم خودمون هم باورمون ميشه..

..دقيقا نقش دودره كننده و دودره شونده معلوم نيس، حتي نميشه مطمئن بود بزه“دودره“اتفاق افتاده..

اما تجربه نشون داده كه خودمون هم كم كم شك برمون ميداره كه نكنه دودره شده باشيم..يا دودره كرده باشيم..چون يه آدم حسابي پيدا نميشه كه بتونه قانعمون كنه اينطورها نيس..لذا براي احتياط هم شده ديگه دم پر هم نميايم..البته همه مون موجودات نازنيني هستيم و براي هم عزيز ..اما 10 تن عزت نفس فراگيرمون اجازه نميده ،باز بگيم:“احوال آقا؟!“..فعلا ميگيم چطوري ؟ خوبي؟...ميداني ،به هر حال يه جورايي دودره شده ايم مگه نه؟!