..آيا شما عبرت گرفته ايد؟..نه! اين ((عبرت)) يعني چي اصولا؟
..يه ماهيت عجيبي داره اين كلمه ..مث درس گرفتن يا پند گرفتن نيست..
..قضيه ايوان مداين را كه شنيده ايد؟..عبرت يه حالت دستوري و غير منطقي داره..مث اينكه بگي نيگا كن اين كسري با اين عظمتش(50 سال بعد مرگش!)اين وضع خونه و زندگيشه!((پس)) قناعت پيشه كن...عبرت يعني همين ((پس))!..يعني چون 2+2=4 پس همين كه من گفتم!!

در همين راستا: چه خوش گفت آن كسي كه فرمود not onlyگذشته چراغ راه آينده نيست،but also اين آينده است كه چراغ راه گذشته ميباشد!
..به اين صورت كه تو تا زمانيكه به افكار و نگره هاي جديد نرسي اصلا متوجه حجم گه زيادي كه در ((گذشته))خورده اي نمي شوي.
....مثلا وقتي گذاشتنت بيخ ديوار تازه دقيقا متوجه ابعاد انقلابي كه مرتكب شده اي،ميشوي(خواهي شد!)
....وقتي پسرت در 20 سالگي قرتي شد ميفهمي كه چه برنامه تربيت مذهبي درخشاني طراحي كرده بودي..
....وقتي زنت(يا شوهرت اغلب!) داراييت رو خورد،دهنت رو صاف كرد،با يكي ديگه هم گذاشت رفت..از هيچ همكاريي در داغون كردن روحيه و حيثيتت هم دريغ نكرد مي فهمي عاشق چه ان بزرگي بودي(تازه اگر بفهمي!)
..وقتي 30 سالت شد تازه ممكنه بفهمي كه در طول nسال آموزش ،جز الفبا،چيز مهم ديگري يادت نداده اند...
.........مثال زياده!