۶/۱۷/۱۳۸۴

منشي

منشي آدم مهميه: تلفن هات رو جواب ميده/خنگي مادرزاديت در زمينه تايپ رو جبران مي كنه/آدم هاي مزاحم رو رد ميكنه/با پيكها ،كارگرا و ساير آدمهاي سطح پايين سر و كله ميزنه/به جات برنامه هات رو مي چينه و منظم ميكنه/به زنت مي گه جلسه داري/با جديتش مضحك بودنت و با رازداريش عمق بطالتت رو پنهان مي كنه/با همه تند و اخمو ولي با تو مهربون و مودبه/تنها آدميه در دنيا كه تو مي توني باهاش لاس خشكه بزني/گاهي هم اشتباهاتت رو گردنش مي اندازي و خودت رو سرش تخليه مي كني/كاري كه تو مي گي رو انجام مي ده..مثل ساير نيروهاي محل كار نيست كه ادعاي تخصصشون ميشه و هي كل كل مي كنن /با وجودي كه ممكنه منشي رييس جمهور باشه و كار پيچيده اي داشته باشه،بازم انگار ادامه ميز و دفتر كار رييسشه و هويت مستقلي نداره.
منشي آدم مهميه..بدون اينكه بفهمي وجودش اهميت داره بهت كمك مي كنه تا در عين بلاهت و تنهايي، احساس سلطنت رو تجربه كني.
آخه"زنيكه" هم شد حرف كه بهش مي زني؟!

۲ نظر:

ناشناس گفت...

حالا فقط موضوع پست به جای این ور اوووون وره!

ناشناس گفت...

آقا من لحن نوشته هات رو خيلي دوست دارم...يه جور طنز كنايه دار...ميشه گفت واسه خودت سبكي داري رفيق!..