۶/۲۷/۱۳۸۴

انگشتهاي مافوق ُتُپل رو با لحن جدي و رسميش، حين صحبت درباره انبار،چنان نرم و لطيف تكون ميده و به كار مي گيره كه آدم حيرون مي مونه.
مثل يه جور رقص زنونه ظريف آذري مي مونه كه علي الاصول يه خانومي با همين قيافه و صدا و البته نصف اين وزن و سن اجرا مي كنه!

هیچ نظری موجود نیست: